ชายคนหนึ่งนั่งตกปลามาเกือบทั้งวัน แต่ไม่ได้ปลาสักตัวเดียว เขาจึงล้มเลิกความตั้งใจและคิดจะกลับบ้าน ทันใดนั้น ก็มีปลาตัวหนึ่งติดเบ็ด แต่เป็นปลาตัวเล็กนิดเดียว เจ้าปลาน้อยอ้อนวอนขอชีวิต “ปล่อยให้ข้า ถ้าวันนี้ไว้ชีวิต ในวันข้างหน้าจะเติบโตเป็นปลาใหญ่ เนื้อแน่น ให้ท่านได้จับกิน” คนตกปลาบอกว่า เขาไม่รู้ว่าวันข้างหน้า ปลาน้อยจะหลงมาติดเบ็ดอีกหรือเปล่า พูดจบก็จับปลาใส่กระป๋องแล้วเดินกลับบ้าน
พระราชาผู้เป็นที่รัก พระราชาผู้เป็นที่รัก (ภาษาอังกฤษ)
ตอนพักเที่ยง…ลูกยีราฟมักหามุมสงบ ๆ ในท้องทุ่งเพื่อนั่งกินอาหารตามลำพังอยู่เสมอ แม้อาหารของลูกยีราฟจะอร่อยมาก แต่ลูกยีราฟกลับรู้สึกว่ามันยังขาดอะไรบางอย่างไป
แต่ความฝันที่เคยสวยงามความรักเราวันนี้มันเลือนลาง
. ที่ไหนสักแห่งในตอนกลางคืน กระต่ายหนุ่มรีบเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ ซึ่งในค่ำคืนนี้ไม่มีเงาของกระต่ายสาวให้เขาเฝ้ามองอีกแล้ว กระต่ายหนุ่มรู้ตัวทันทีว่า กระต่ายสาวที่นอนพุงกลมอยู่ในแปลงผัก ก็คือกระต่ายสาวที่เขาหมายปองมาตลอดชีวิตนั่นเอง
นิทานแสนสนุก นิทานเพื่อนและมิตรภาพ หนูกับช้าง
กาลครั้งหนึ่ง ณ โรงเรียนกลางทุ่งดอกไม้ มีลูกสัตว์หลากหลายชนิดเล่าเรียนอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้ ลูกสัตว์ส่วนใหญ่มีฐานะไม่สู้ดีนัก ยกเว้นก็แต่ลูกยีราฟคอยาวที่เพิ่งย้ายมาจากเมืองอื่นที่ทางบ้านมีฐานะดีกว่าใคร ๆ
เมื่อกระต่ายสาวตื่นขึ้นมา กระต่ายสาวก็ได้แต่ขอโทษที่ตัวเองอดใจชิมหัวแครอทสีส้มที่ อวบอ้วนที่สุดนี้ไม่ไหวจนกระทั่งต้องกระโดดลงมาจากดวงจันทร์ และกินหัวแครอทไปโดยไม่ได้ รับอนุญาต กระต่ายหนุ่มให้อภัยกระต่ายสาวทุกสถานและขอแต่งงานกับกระต่ายสาวทันที
ในวันต่อ ๆ มา ฮัคก็ยังคงตื่นออกไปทำงานแต่เช้าและกลับบ้านค่ำกว่าปกติอีก ฮัคบอกน้องสาวว่าไม่ต้องรอกินข้าว…ให้กินก่อนได้เลย แม้ฮัคจะยังคงยิ้มแย้มและใจดีไม่แปรเปลี่ยน นิทานรักของสองเรา แต่ยูกลับกังวลว่าพี่ชายอาจรักเธอน้อยลง เด็กผู้หญิงที่กำพร้าพ่อแม่อย่างยูจึงรู้สึกเหงามาก ยูกลัวว่าพี่ชายจะไม่รักเธอเหมือนเดิมอีกแล้ว
นิทานเจ้าชายเจ้าหญิง เจ้าหญิงผู้เมตตา
Your browser isn’t supported any longer. Update it to have the most effective YouTube encounter and our most current capabilities. Find out more
ทักทาย กระดานบันทึก นักเขียนนิทานและวิธีแต่งนิทานของเขา
คติสอนใจ : จงพอใจกับสิ่งที่มีอยู่ ดีกว่ามุ่งหวังในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
อยู่มาวันหนึ่ง ลูกยีราฟเริ่มสังเกตเห็นว่า เพื่อน ๆ ที่กินอาหารในโรงอาหารดูมีความสุขสนุกสนานมากกว่าการนั่งกินข้าวอยู่เพียงลำพัง